
มีปากไว้กิน มีเท้าไว้พิฆาตศัตรู
อ่านไม่ผิดหรอกครับ กับลีลาของพม่าแม่สะเรียง ที่ดีด ดีด ดีด อย่างเดียว
ไม่ใช้ปากจิก หรือน้อย
ครั้ง ถอย พิฆาตด้วยความแม่น กับรุนแรงของแข็งหน้า จนเป็นที่มาของ
ฉายา ปากมีไว้กิน เท้ามีไว้พิฆาตนั้นเอง ถ้าเป็นภาษาเหนือจะเรียกว่า
อีดอก้านอ่อน คือ พลิ้วไหว
ครับ นิยมาผสมรวมกับม้าล่อ ลูกออกมาจะเทพกว่าเดิม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น